Esta tarde as familias de Pontevedra coñeceron a gran Alice Guy. Grazas por acompañarme nesta pescuda, agora tócavos a vós contar a súa historia.
Visibilizar o contributo das mulleres ocultas durante séculos é importantísimo e moi necesario para medrar con referentes femininas e poder vibrar en harmonía como mulleres libres.
Grazas de novo a Biblioteca Pública de Pontevedra Antonio Odriozola!
Este venres as familias de Boiro poideron vir desfrutar de “Cinema de historias” no Auditorio da Casa da Cultura de Boiro para coñecer a gran Alice Guy.
Agora tócavos a vós contar quen foi Alice Guy, non se pode querer a quen non se coñece! A ela debémoslle o cine como fábrica de soños.
Dentro das actividades co gallo da celebración do Día Internacional da Muller Traballadora, Pazos organiza un espectáculo que mestura o teatro e o cinema. “Cinema de Historias”, coa actriz Raquel Queizás, pretende divertir e espertar nas nenas e nos nenos “o amor polo cine, descubrirlles o poder que teñen as imaxes e o cinema para transmitir historias”. A cita é mañá mércores, día 10, ás 13.00 horasno Auditorio do Concello. Será a propia Alice Guy, a nai do cinema, a que esperte a curiosidade dos asistentes pola orixe da sétima arte. Como tantas outras, Alice Guy foi unha muller inxustamente esquecida. Foi a primeira persoa en dirixir cine de ficción contando unha historia, ademais foi actriz, guionista, cámara, produtora, maga e moito máis.
Gracias de novo ao Concello de Caldas de Reis, por facer posible que Cinema de Historias chegara a todos os colexios de esta vila, e tamen polas fermosas verbas sobre o espectáculo:
Marabillosa tamén a interpretación de Raquel Queizás no espectáculo “Cinema de Historias, da man de Alice Guy”. O alumnado e o profesorado que acudiu hoxe a ver esta obra teatral quedou sorprendido pola historia desta muller que foi un exemplo de empoderamento feminino e ao longo da súa carreira desenvolveu tarefas de directora de cine, actriz, guionista etc.
Grazas, Marta Piñeiro, grazas ao Concello de Betanzos por apoiar a miña proposta para rendir homenaxe a Alice Guy.
“No momento en que a xente seguía filmando escenas da rúa, trens entrando na estación, etc. Eu era a filla dun libreiro e encantábanme os libros. Lera moito e fixera teatro amateur e pensei que algo mellor se podía facer. Así que lle suxerín ao Sr. Gaumont que me deixara a cámara para rodar algunhas escenas. Dixo: “iso parece unha bobada de nena. Podes probar se queres cunha condición: que o teu traballo de oficina non sufra. ”